Παρασκευή 6 Μαρτίου 2009

Έξι σημεία, τρεις αρνήσεις και μία κατάφαση

Είχα αποφασίσει να νηστέψω αλλά όχι τα συνηθισμένα, γιατί όντας εγκρατής- θα μπορούσα να περιοριστώ αν όχι στο βιβλικό μενού ακρίδες και μέλι* σε καφέ και ξερό ψωμί-δε μου είναι δύσκολο.

Το δύσκολο θα ήταν να κόψω για λίγες μέρες την ανάγνωση εφημερίδων, τα δελτία ειδήσεων, ραδιοφωνικά τε και τηλεοπτικά. Με δεδομένη τη συσσώρευση ‘τοξινών’ από την πληθώρα των εισερχομένων ειδήσεων αυτή η αποτοξίνωση ήταν ακριβώς ότι χρειαζόταν ο οργανισμός μου.

Σας ορκίζομαι ότι δεν είχα ιδέα για τις παραινέσεις ρωμαιοκαθολικών επισκοπών στην Ιταλία που καλούν τους πιστούς σε high-tech «νηστεία» έως το Πάσχα, ζητώντας αποχή από την αποστολή γραπτών μηνυμάτων, τις υπηρεσίες κοινωνικής δικτύωσης τύπου Facebook, τα MP3 και άλλους πειρασμούς...

Άντεξα γύρω στις 24 ώρες. Χθες βράδυ όμως ενέσκηψε ο πειρασμός την ώρα του δελτίου των οκτώ. Αντιστάθηκα όσο μπορούσα αλλά τελικά υπέκυψα…on και στη οθόνη ο Πρωθυπουργός. Διάγγελμα. Ακολούθησε ρεπορτάζ με τις δηλώσεις των πολιτικών αρχηγών κατά την έξοδό από τις συναντήσεις τους με τον πρωθυπουργό που προηγήθηκαν. Έξι σημεία, μια κατάφαση και τρεις αρνήσεις. Ωραίος τίτλος για αγγλική ταινία, αλλά το σενάριο δεν περιείχε καμία έκπληξη, καμία ουσιαστική είδηση.

Οποιοσδήποτε –όχι βετεράνος πολιτικός συντάκτης – οποιοσδήποτε απλός πολίτης θα μπορούσε μια εβδομάδα πριν αν είχε ερωτηθεί σχετικά, να είχε προβλέψει σε γενικές γραμμές τόσο το περιεχόμενο του διαγγέλματος όσο και τις δηλώσεις των πολιτικών αρχηγών- ίσως και κάποιες φράσεις αυτούσιες. Σαν να ήταν έτοιμα από καιρό το κείμενο και οι δηλώσεις, προβαρισμένα σε καθρέφτες ενώπιων συμβούλων που παρατηρούσαν και διόρθωναν λεπτομέρειες.

Καμία έκπληξη, καμία είδηση. Βέβαια πολλοί θα πούνε ότι ήταν η πρώτη φορά που έκανε σαφές ο πρωθυπουργός ότι οι συνέπειες της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης πλήττουν ολοένα και πιο έντονα την Ελλάδα και πως η χώρα αντιμετωπίζει σοβαρές δυσκολίες. Πόσο διάστημα μετά την εκδήλωσή της κρίσης; Αντίστοιχο με αυτό της αντίδρασης στην υπόθεση Βατοπεδίου, είναι η πιο επιεικής απάντηση.

Επειδή είχα ήδη υποκύψει στον πειρασμό της ενημέρωσης, βούτηξα στην αμαρτία παρακολουθώντας στη συνέχεια τα δελτία των εννέα και των έντεκα. Έτσι μήπως κάτι μου είχε διαφύγει στην πρώτη προβολή. Η ίδια αίσθηση του τίποτα. Του κενού. Της καλοστημένης, χωρίς ψυχή, παράστασης που πέφτει η αυλαία και δε σου κάνει καρδιά ούτε για ένα χλιαρό χειροκρότημα.

Όχι! Τελικά υπήρχε ένα στοιχείο που μου είχε διαφύγει από το διάγγελμα και μάλιστα πολύ σημαντικό. Ήταν η πλήρης απουσία ελπίδας. Μέσα από αυτή τη σκαιή περιγραφή της κρίσης που είναι προ των πυλών, δε διαφαινόταν το παραμικρό άνοιγμα. Πλήρης ζόφος. Πλήρες αδιέξοδο.

«Άλλως γαρ υμάς ουκ ένι σωθήναι, μη ιχθύες έχετε γενέσθαι και δια θαλάσσης απελθείν η πτερωτοί και εις τον ουρανόν ανελθείν»** είπε ο Βασιλιάς των Αβάρων που πολιορκούσε την Κωνσταντινούπολη με τη βοήθεια των Περσών, το μακρινό καλοκαίρι του 626 ενώ ο Αυτοκράτορας Ηράκλειος ήταν με το στρατό 800 χιλιόμετρα μακριά.

«Δεν έχετε καμία ελπίδα…» ήταν σα να μας έλεγε ο πρωθυπουργός. Δηλαδή το μόνο που μας απομένει πια –αφού και οι ‘άλλοι’ είπαν ότι δε βάζουν πλάτη- να ψάλουμε το κοντάκιο του Ακάθιστου Ύμνου, τη Υπερμάχω Στρατηγώ όπως κάνανε τότε και τελικά σώθηκε η πόλη. Αρκεί στη θέση των δεινών να βάλουμε το υπέρογκο χρέος, τα ελλείμματα, την ανεργία…

Προφανώς όμως κάτι περισσότερο ξέρει ο πρωθυπουργός σε σχέση με τον Βρετανό ομόλογό του που καθ’ όλη τη διάρκεια της ομιλίας του, στο Κογκρέσο ο κ. Μπράουν εμφανίστηκε αισιόδοξος ότι η κρίση θα ξεπεραστεί σύντομα και η διεθνής κοινότητα θα επιδείξει πνεύμα συνεργασίας.

Προφανώς κάτι περισσότερο θα ξέρει ο πρωθυπουργός και από τον άπειρο νεοεκλεγέντα Ομπάμα που εμφανίστηκε πεπεισμένος για την ανάκαμψη της αμερικανικής οικονομίας, στη κοινή συνέντευξη τύπου που παραχώρησε με το Μπράουν μετά την πρώτη τους συνάντηση στο Λευκό οίκο στις 3/3.

Μη σας κουράσω με αντίστοιχες δηλώσεις και άλλων ηγετών που παραδέχτηκαν και περιέγραψαν χωρίς υπεκφυγές τη κατάσταση αλλά παράλληλα διατύπωσαν ξεκάθαρες, συγκεκριμένες και σοβαρές προτάσεις για την αντιμετώπιση των συνεπειών της κρίσης. Μπορεί να διαφωνείς με αυτές, μπορείς να τις αποδεχτείς ως έχουν, μπορεί να αποδειχτούν ανεπαρκείς, όμως είναι εκεί, υπάρχουν και αποτελούν ένα μπούσουλα στη φουρτούνα.

Τότε μόνο οι πολίτες πείθονται ότι οι απαιτούμενες παρατεταμένες θυσίες τους θα πιάσουν τόπο και κάποια στιγμή-κανείς δε ξέρει πότε- θα φανεί το λιμάνι. Έρευνα του Ινστιτούτου Zogby στις ΗΠΑ έδειξε ότι οι περισσότεροι Αμερικανοί πολίτες μείωσαν δραστικά τις δαπάνες για ψυχαγωγία, ταξίδια - ακόμη και αναλώσιμα και τρόφιμα, γιατί πίστεψαν ένα απλό, απλούστατο yes we can που δεν εκφράστηκε σα σύνθημα αλλά σα αξίωμα.

Κανείς δε μπορεί να συγκρίνει με ασφάλεια σήμερα τη παγκόσμια κρίση που ζούμε με το Κραχ του `29 για πολλούς και ευνόητους λόγους. Όμως οι αριθμοί λένε τη δική τους αλήθεια. Τότε, πολλοί τραπεζίτες προχώρησαν σε «βουτιά» από τα κτίρια της Γουόλ Στριτ. Εκείνη μόνο τη χρονιά σημειώθηκαν 23.000 αυτοκτονίες. Είναι πιο ψύχραιμοι οι άνθρωποι σήμερα από ότι τότε; Μπορεί. Ή μήπως η βοήθεια από τα κυβερνητικά πακέτα στήριξης δεν τους οδηγεί τόσο ‘εύκολα’ στο κενό; Και πάλι μπορεί.

Το βέβαιο είναι πάντως ότι όσα στρατηγικά σχέδια και αν τεθούν στη διάθεσή μας, όση βοήθεια κι αν φτάσει από τον από μηχανής θεό, ο καταλύτης για να αρχίσει η αντίστροφη πορεία, δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο, εκτός της ελπίδας.

Έτσι θα ήταν καλό τελικά οι γιατροί να συστήνουν αφωνία όχι μόνο στους ηγέτες που συναγωνίζονται τους μέντορές τους στις μαραθώνιες ομιλίες αλλά και στους άλλους, εκείνους που όχι μόνο δεν διαθέτουν προτάσεις αλλά στερούν ακόμα και την ελπίδα, καθηλώνοντας χωρίς λόγο μια χώρα που το ηθικό της έχει βρεθεί στα Τάρταρα, μπροστά στους τηλεοπτικούς δέκτες.


*(κατά Μάρκον Α 6-7)
**από το
Πασχάλιο Χρονικό αγνώστου, γράφτηκε περί το 630

Οι εικόνες από τις εκλογές στις Η.Π.Α το 2008 στο Harlem, NY

Η μουσική: The Entertainer του Scott Joplin










buzz it!

15 σχόλια:

Τέρμα Βλάκας είπε...

Δεν ήταν τυχαίο που ο Καραμανλής επέλεξε να γίνουν οι συναντήσεις την Πέμπτη. Σήμερα, Παρασκευή, έχει χαιρετισμούς, οπότε μπορούμε όλοι να αρχίσουμε να μπούμε σε ένα πρόγραμμα για να ψάλουμε τον ακάθιστο ύμνο σε μερικές εβδομάδες. Κι η Παναγιά μαζί μας.

Prokopis Doukas είπε...

Χμμμ... Άρχισες τα multi-posts... :-)

Εντόπισες πολύ σωστά τη διαφορά: Οι ηγέτες που αναφέρεις είναι επικεφαλής σοβαρών επιτελείων, που σχεδιάζουν διεξόδους από την κρίση και εύχονται να πετύχουν.
Εδώ, δεν υπάρχει παρά επικοινωνιακή προσπάθεια να "μοιραστεί" το κόστος, με την επίκληση της "υπευθυνότητας". Και φυσικά καμία ελπίδα...

λι8οξόος είπε...

αισιόδοξο σε βρίσκω.
αφού το πάλεψες και προσπάθησες και μετά τις οκτώ ν' αναζητήσεις χαραμάδα...

τελικά και με άλλα λόγια το χθεσινό διάγγελμα είναι αυτό που λέμε:
"ήταν στραβό το κλήμα, τό' φαγε κι ο γάιδαρος...".

Margo είπε...

...θυμόμαστε ακόμα τις διαβεβαιώσεις τους ότι όλα θα πάνε καλά και ότι το κράτος εγγυάται!!! ΤΙ;;; Υπήρξε άνθρωπος που πίστευε τότε τις υποσχέσεις τους; Εδώ τις καλές εποχές δεν μπόρεσε η οικονομία μας να έχει μία αξιοπρεπής εικόνα, θα αντέξει τώρα που όλα καταρρέουν;
Εξαιρετικό το άρθρο σου!

Τσαλαπετεινός είπε...

@Τέρμα Βλάκας: Λέτε δηλαδή ότι και η επιλογή της μέρας- εκτός της ώρας- να ήταν μέρος της επικοινωνιακής τακτικής;

Τσαλαπετεινός είπε...

@ Prokopis Doukas: Μήπως σας ξάφνιασα; Το είχα δηλώσει από την πρώτη ανάρτηση ότι επηρεάζομαι από τα πρότυπά μου. :)
Οι πρώτες εκατό μέρες για ένα blogger είναι όπως και για τις κυβερνήσεις περίοδος χάριτος, επομένως δικαιούμαι να πειραματιστώ.
Κατά τα άλλα συμφωνώ απόλυτα αλλά να προσθέσω ότι δεν είμαστε άμοιροι ευθύνης αφού αντιμετωπίζουμε τα πάντα με απάθεια.
Να σας θυμίσω τι είχε πει ο απερχόμενος B. Βελτρόνι με αφορμή μια ακόμα αχαρακτήριστη δήλωση του Μπερλουσκόνι; «Σε κάθε άλλη χώρα η κοινή γνώμη θα είχε αντιδράσει. Εδώ όμως τίποτα δε συμβαίνει».
Το ίδιο και εδώ.
http://tovima.dolnet.gr/default.asp?pid=41&nid=987685

Τσαλαπετεινός είπε...

*λι8οξόος: Δεν ήταν ζήτημα αισιοδοξίας. Ήταν το σύνδρομο στέρησης από την 24ωρη αποχή από την ενημέρωση.
Ακόμα δε έχω καταλάβει τι ήταν. Λέτε να δείξουν κανένα απόσπασμα και σήμερα ώστε να κάνω μια προσπάθεια ακόμα;


Margo: Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Θυμόμαστε όλες τις δηλώσεις και όλα τα διαγγέλματα όλων, από τα πιο πρόσφατα μέχρι τα παλιότερα όπως το «Δυστυχώς επτωχεύσαμε»- που όπου να ναι θα το ξανακούσουμε σε μια πιο trendy εκδοχή… για να μη πάω ακόμα παλαιότερα στο «Δει δε χρημάτων και άνευ τούτων…».

xomeritis είπε...

Βρίσκω ιδιαίτερα ευρηματικό που μια ανάρτηση όπου γράφει "ο καταλύτης για να αρχίσει η αντίστροφη πορεία, δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο, εκτός της ελπίδας" έχει ετικέτα με τίτλο "Βυζάντιο"

Τσαλαπετεινός είπε...

Thomas Xomeritis: Ελπίζω να μη πιστεύεις και εσύ ότι: "Η ιστορία του Βυζαντίου αποτελεί χωρίς την παραμικρή εξαίρεση την πιό ολοκληρωτικά χυδαία και αξοκαταφρόνητη μορφή που πήρε ποτέ ο πολιτισμός... μια μονότονη ιστορία ραδιουργιών από ιερωμένους, ευνούχους και γυναίκες, μια ιστορία φαρμακειών, συνωμοσιών, αδιάκοπων αδελφοκτονιών.." Lecky 1869 Αστειεύομαι!
Χαιρομαι γιατί μόνο εσύ αναφέρθηκες στο Βυζάντιο, οι άλλοι το προσπέρασαν...

Ανώνυμος είπε...

εγώ ήρθα απλά για να διαψεύσω πως σας κρατάω μούτρα

αυτά

Ανώνυμος είπε...

όντως, εγκλωβιστήκαμε στην ηλεκτρονική επικοινωνία και μια τέτοια νηστεία θα ήταν αδύνατη τώρα πια...πιαστήκαμε στην ίδια μας την παγίδα, δημιουργήσαμε κάτι που δεν υπήρχε και τώρα δε γίνεται να ξεφύγουμε απ αυτό, μόνοι μας, μας το κάναμε....μήπως να νηστέψω απ το φαγητό τουλάχιστον? η απλώς θα είναι η δικαιολογία μου για δίαιτα, τη θέλω τη νηστεία στην πραγματικότητα, σημαίνει κάτι πλέον? η φοτο με obama και κοριτσάκι σουπερ
φιλιά πουλάκι μου
Γιώργος Ναν-Fun

maximus είπε...

Ενδιαφέρουσα ανάρτηση! Μου άρεσαν πολύ τα link. Δομημένο κείμενο και πολύ καλή ενημέρωση.

Υ.Γ. Ζήλεψα είναι η αλήθεια. Όταν βρω χρόνο θα το προσπαθήσω… τι… στο MP3 playlist θα μείνουμε…;
Καληνύχτα

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα!
Εμένα η τηλεόραση στο σπίτι μου είναι κλειστή χρόνια τώρα. Μη νομίζεις πως είναι δύσκολο. Αν το παλέψεις θα καταλάβεις πως δεν χάνεις ουσιαστικά τίποτα, μιας και αυτά που προσφέρονται, είναι αυτά που θέλουν να ακούς και να σου λένε. Η πληροφόρησή μου έρχεται από το διαδίκτυο, που θέλει πολύ φυσικά φιλτράρισμα όπως όλα. Εγώ ζω με το ραδιόφωνο και τις μουσικές του. Τα 5λεπτα δελτία εκεί, είναι αρκετά για να μάθεις τι γίνεται και μετά αν θέλεις το ερευνάς. Επίσης, στο παγκόσμιο χωριό που ζούμε, υπάρχει πολύ πληροφόρηση και για πολύ σημαντικά θέματα σε σχέση με τη ψαροκώσταινα που συμβαίνουν έξω από εδώ και δεν εννοώ μόνο πολιτικά αλλά κυρίως κοινωνικά, επιστημονικά και πολιτιστικά. Αν ψάξεις θα τα βρεις.
Έχεις γράψει και πολλά και δε σε προλαβαίνω...
Οικονομική κρίση. Λίγο έχω κουραστεί με αυτό... ΝΑΙ υπάρχει, ΝΑΙ είναι δύσκολο... ΑΛΛΑ ΝΑΙ απλά οικονομικά, που τα σπούδασα και τα ρημάδια, είναι όλα ένας κύκλος και όπως κάθε κύκλος, τώρα είμαστε στο κάτω μέρος... Θα έρθει και η ανάκαμψη.
Το πρόβλημα όμως, στη χώρα μας, είναι ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ που να παράγουμε σοβαρά, να κινεί την οικονομία, να προωθεί θέσεις εργασίας. Μόνο Τράπεζες, δάνεια, κινητά, κάνα σπίτι στη Μύκονο και ένα κεραμίδι στην Αθήνα, καμία δουλίτσα, να περνάμε καλά...
ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ στο θα δούμε, βλέποντας και κάνοντας. Και τι περιμένετε απο ανθρώπους και επιτελεία, κόμματα κτλ που ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ποτέ δουλέψει στη ζωή τους σοβαρά, είναι γιοί και κόρες οικογενειών, σε μια ολιγαρχία που μας πάει έτσι χρόνια και χρόνια. Από τη Βασιλεία, περάσαμε στη Ολιγαρχία και συνεχίζουμε ακάθεκτοι να βαδίζουμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα...
Μόνο που η ελπίδα δεν μπορεί να σε ταΐσει, ούτε να σου πληρώσει το νοίκι.
Κοιτάξτε το περιβάλλον σας, τις δουλειές σας... Τα περισσότερα είναι θα το δούμε, να το σκεφτούμε, να το συζητήσουμε, να το δούμε από πάνω και από κάτω και μετα ας πιούμε ένα φρέντο...
ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ένα καφέ...
Και άμα είσαι λίγο διαφορετικός και ανήσυχος, όλοι εδώ να σε πατήσουν κάτω.
Λαός πρώτα και πολιτικοί μετά.
Αλλά έχουμε ότι μας αξίζει...Συμφωνείτε;
Εμείς είμαστε πρώτοι στο ρουσφετάκι, στη θεσούλα στο Δημόσιο, στο λαμόγιο...
ΟΚ; Μην μας φταίνε οι άλλοι!
Άντε πρωί πρωί Σαββατιάτικα εκνευρίστηκα! Πάω να κάνω γιόγκα...
Φιλιά

Τσαλαπετεινός είπε...

@ Ναν-Fun: Ένα black out θα μας ‘σώσει’.


@ MAXIMUS: Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Σε αυτή τη ‘γειτονιά’ έχει αρχίσει να αναπτύσσεται και η ευγενής άμιλλα μετά τη συμπαράσταση που διαπίστωσα, την αλληλεγγύη και την ηθική επιβράβευση…οδεύουμε ακάθεκτοι λοιπόν προς μια ιδανική πολιτεία!

@ Spastos Petalakis: Χειμαρρώδης στα σχόλιά σας όπως άλλωστε και στις αναρτήσεις σας.

Τσαλαπετεινός είπε...

@ Κ.Κ.Μοίρης: Χαίρομαι που περάσατε αλλά γιατί στέκεστε στο κατώφλι;